2010 Dames

terug naar overzicht

Zondag, 27 juni 2010

zondag 27 juni jaarlijkse dames wedstrijd

Verslag damesvissen 2010

Op zondag 27 juni was het de beurt aan de dames om zich te meten met de visprestaties van de mannen. De meesten zullen sowieso net als ik, niet vaak of nooit een vishengel ter hand nemen, laat staan de maden aan het haakje doen en de vissen ervan af halen.
Om kwart voor twee was de 12 dames met hun hulpjes aanwezig aan de Tangkoel, en kon de loting beginnen. Ik had het geluk, of was het een ongeluk, dat ik het hoogste nummer trok, en dus de laatste plaats (17) aangewezen kreeg. Ik ging er toen nog van uit, dat de vissen altijd met de klok mee zwemmen; en als we de vijver zien als een wijzerplaat van een klok komen de vissen het eerste bij mij aan en gaan vervolgens naar plaats 16, 15, 14 etc. Tenminste, als ze onderweg geen lekker hapje met een haakje zijn tegen gekomen. Dus, dat geluk had ik!
Om kwart over twee ging het fluitsignaal en mochten we beginnen met voeren en vangen.
Ik kan niet zeggen dat alle vissen mij voorbij zwommen zonder te happen. Ik had toch diverse keren beet, maar ik reageerde af en toe een beetje te langzaam, zei Arno. Och, ik deed dat voor die arme visjes! Tot de pauze om kwart over drie had ik toch enkele vissen (geen kanjers hoor) in mijn leefnet. We hadden allemaal al zin in een lekker bakje koffie en gingen daarom direct naar van Homberg, waar we ook nog een stuk lekkere verse vlaai kregen.
Om kwart over vier begonnen we met het tweede gedeelte. Degene die de eerste vis na de pauze zou vangen, moest hard roepen. Al vrij snel bleek de visseres (of is het visster of visseuze?) van steiger één beet te hebben. Nog geen twee minuten daarna had ik mijn eerste vis na de pauze. Jammer….. net geen bloemen dus! Volgens mij begonnen de vissen het rondjes zwemmen een beetje moet te worden, want er kwamen er niet veel meer langs, laat staan dat ik een beetje zag. Om kwart voor vijf had ik ’t eigenlijk wel gehad met de hele visserij. Toch moest ik ’t nog volhouden tot kwart over vijf. Ik vond het niet erg, dat ik toen moest ophouden. Arno heeft daar normaal gesproken niet zo’n moeite mee, want hij komt vaak later terug naar huis dan gepland!
Ondertussen dat de vissen werden gewogen en geteld, werd er nog gezellig nagekletst door de aanwezig dames en heren. Naderhand was er het boeket bloemen voor de winnares van de eerste vis na de pauze (mevrouw Kok, en voor mevrouw Nabben van de catering, die ons weer prima verzorgd heeft.
Alle organisatoren bedankt voor deze leuke vismiddag. Het nieuws dat Duitsland met 4-1 van Engeland had gewonnen was voor de meesten minder leuk.
Annemie Rayer
Ps. Ik ben nu wel uit ervaring de illusie armer, dat de vissen met de klok mee zwemmen.