Limburgs Landschap

Bijdrage Stichting Limburgs Landschap.

De Tangkoel

De Tangkoel is een restant van een oude Maasarm en beslaat een oppervlakte van ongeveer 5 hectare. De voormalige Maasmeander stond tot in 1995 nog in open verbinding met de Maas. Bij hoog water stond het achterliggende gebied al snel blank met uitzondering van een boerderij gedateerd uit 1406, de “Tang” genaamd. Het historische gebouw lag veilig op een hoge zandrug. Een ander woord voor de laagte in de buurt van de boerderij is “Koel”. Wellicht is de benaming van de Tangkoel gerelateerd aan de boerderij en de laagte.

Betekenis voor mens en natuur
Op oude kaarten staat het gebied aangegeven als bebost moeras. Het moerasgebiedje was destijds voor bewoners van belang vanwege de turf die er gewonnen kon worden. Ook gebruikte men het geriefhout voor het maken van stelen en ander bouwmateriaal. Het afvalhout werd verwerkt tot takkenbossen. Van wilgentenen maakten men manden en fuiken en het riet was geschikt als dakbedekking.
Het moerasbos in het westelijke deel van de Tangkoel geeft aan hoe het er vroeger op veel plekken in het Maasdal moet hebben uitgezien. De relatief diepe visrijke plas nodigde al heel vroeg uit tot het verschalken van onder ander aal, zeelt en baars voor menselijke consumptie. Naar verluidt lieten otters zich de vis ook goed smaken in het verleden.

Soortenrijk
Tegenwoordig wordt de ijsvogel met regelmaat gesignaleerd tijdens zijn kaarsrechte vlucht vlak boven het wateroppervlak. Hij laat zich ondanks zijn felle blauwe kleur moeilijk onderscheiden als hij stil zit tussen de wirwar van takken en struiken aan de oever. Pijlsnel schiet hij vanuit zijn uitkijkpost het water in op zoek naar zijn prooi.
Grote delen van het elzenbroekbos van de Tangkoel staan gedurende langere perioden onder water. Op enkele plekken bevindt zich hier nog wat drijvende veenpakketten (trilveen). Op het trilveen groeien vaak heel zeldzame planten. De bodem van het trilveen wordt steeds steviger en er groeien struiken en bomen op, vooral wilg, els en berk. Als dit honderden jaren lang door zou gaan zou er uiteindelijk een bos groeien op de plaats waar eerst water was. Dat proces noemt men verlanding. De aanwezigheid van trilveen wijst er overigens op dat de plas voor een groot deel gevoed wordt door opborrelend grondwater (kwelwater). Veel plantensoorten hebben baat bij dit schone water. In de zomer is het wateroppervlak vaak bedekt met een groen-wit tapijt van waterlelies. In de winter blijven delen van het omringende bos nog steeds groen ook al verliezen ze hun blad. Het talrijke klimop slingert zich fanatiek langs bomen en struiken de hoogte in. In het bladerdek houden zich verscheidene insecten verborgen. De besjes van de klimopplant worden ook graag gegeten door vogels. Ondanks de geringe afmeting van het gebiedje is de Tangkoel door zijn grote afwisseling een waardevol element in het landschap en de moeite van een bezoekje waard.

Een juweeltje van belang
De Hengelsportvereniging Gemeente Venlo kan genieten van al die rijkdom. Bij overname van gronden door Het Limburgs Landschap blijven bestaande huurcontracten lopen. Dat is dus ook het geval bij de Tangkoel. Bij het beheer van het gebied is, na overleg, wel afgesproken dat er gestreefd gaat worden naar zo natuurlijk mogelijke omstandigheden zodat de natuurwaarde zich, zo vlak bij de stad, verder kunnen ontwikkelen en dat met behoud van mogelijkheden voor vissers. Het gebied is een klein juweeltje, met name ook in het licht van het Maascorridor-project. Het terreintje is aangewezen als een van de hoogwatervluchtplaats voor de Gallowayrunderen die grazen in de uitgestrekte natuurgebieden langs de Maas.


STICHTING LIMBURGS LANDSCHAP